Bogobojność w rodzinie

Widziałam w duchu zaszczytną i odpowiedzialną pozycję, jaką zająć winien lud Boży. Jest on solą ziemi i światłem świata. Powinien tak postępować, jak postępował sam Chrystus. Lud ten przejdzie wielką udrękę, gdyż teraźniejszość jest czasem rozterek i ataków. Zbawiciel nasz mówi w Objawieniu 3,21: “Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie, jak i ja zwyciężyłem, i zasiadłem wraz z Ojcem moim na jego tronie”. Nie wszystkim, którzy głoszą, że są wyznawcami Chrystusa, dana będzie nagroda. Jest ona przeznaczona dla tych, którzy będą tak zwyciężać, jak On zwyciężał. Musimy poznać życie Chrystusa i dowiedzieć się, co to znaczy “obwieścić Go światu”.SS1 76.1

Jeżeli chcemy Chrystusa wyznać, musi On to wyznanie w nas sprawić. Nikt nie jest w stanie naprawdę wyznać Jezusa, jeśli myślenie i duch Chrystusowy nie mieszkają w nim. Gdyby cień pobożności lub samo uznanie prawdy były wyznawaniem Chrystusa, moglibyśmy śmiało rzec: “Szeroka jest droga, która wiedzie do żywota, i wielu jest takich, którzy się na niej znajdują”. Musimy dobrze pojąć, jak Chrystusa wyznajemy i czym Go lekceważymy. Jest rzeczą niemożliwą wyznawać Chrystusa wargami, a lekceważyć uczynkami. Owoc ducha objawiany w życiu — to jest wyznawanie Chrystusa. Jeżeli dla Niego wyrzekliśmy się wszystkiego i zaparliśmy się siebie, życie nasze będzie skromne, sposób wysławiania uduchowiony, postępowanie bezgrzeszne, podobające się Bogu. Potężny, oczyszczający wpływ prawdy na serce i codzienne życie według charakteru Chrystusa jest właśnie wyznaniem wiary w Niego. Jeżeli słowa żywota wiecznego są zasiane w naszych sercach, owocem tego będzie sprawiedliwość i pokój wewnętrzny.SS1 76.2

Możemy Chrystusa lekceważyć w naszym życiu przywiązaniem do wygód czy też miłością własną, wypowiadaniem nieprzystojnych dowcipów, niewybrednych żartów czy dążeniem do osiągnięcia zaszczytów tego świata. Możemy lekceważyć Go naszym zachowaniem, dostosowaniem do świeckich grzesznych obyczajów, zarozumiałością, pychą czy kosztownym ubiorem. Jedynie przy pomocy ustawicznej czujności oraz przy stałej i nieprzerwanej modlitwie zdolni jesteśmy wykazać w swym życiu charakter oraz uświęcający wpływ prawdy. Wielu odpędza Chrystusa od swych rodzin niecierpliwym, gwałtownym usposobieniem. Tacy ludzie powinni zastanowić się nad tym, jak zwyciężyć tę wadę.SS1 76.3

Przedstawiono moim oczom nadwątlony obecnie stan rodziny. Każde pokolenie staje się coraz mniej zdrowe i mniej odporne. Choroby rozmaitego rodzaju dręczą rasę ludzką. Tysiące cierpiących śmiertelników o zniekształconych i chorowitych ciałach, o poszarpanych nerwach i zaćmionych umysłach prowadzą nieszczęsną egzystencję. Władza szatana nad rodziną ludzką nieustannie wzrasta. Jeśli Pan nie nadejdzie wkrótce i nie zniszczy jego mocy, cała ziemia stanie się bezludną pustynią.SS1 77.1

Jest jak najbardziej widoczne, że moc szatana szczególnie nienawistnie kieruje się przeciwko ludowi Bożemu. Wielu z tego ludu, znajdujących się w ciężkiej sytuacji, zaczyna wątpić i rozpacza. Słabości ciała działają ujemnie na stan umysłu. Sprytny, przebiegły i potężny wróg śledzi nasze kroki, używa całej swej siły i zręczności próbując zawrócić nas ze słusznej drogi życia. Często się zdarza, że lud Boży nie wykazuje dostatecznej czujności i dlatego jest nieświadomy zakusów szatana, gdyż on działa przy pomocy takich środków, które pozwalają mu stać w cieniu. W ten sposób często osiąga swój cel.SS1 77.2

Ukazano mi konieczność otwarcia drzwi naszych domów i serc dla Pana. Skoro tylko poważnie działamy dla siebie i naszych rodzin, doznamy pomocy od Boga. Święcąc sobotę i modląc się rano i wieczorem nie dajemy tym jeszcze dostatecznego dowodu, że jesteśmy chrześcijanami. Te zewnętrzne formy mogą być jak najściślej przestrzegane, a jednak może nam brakować prawdziwej pobożności, bogobojności. “Który dał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud na własność, gorliwy w dobrych uczynkach”. Tytusa 2,14.SS1 77.3

Wszyscy, którzy głoszą, że są naśladowcami Chrystusa, powinni panować nad swoim temperamentem, nie mówić nigdy w sposób szorstki i niecierpliwy. Mąż i ojciec powinien hamować niecierpliwe słowa, powinien zastanawiać się nad skutkami takich słów, by nie spowodowały rozgoryczenia i zmartwień.SS1 77.4

Wiele dolegliwości i kłopotów jest udziałem przede wszystkim kobiet. Szczęście rodziny zależy w wielkim stopniu od żony i matki. Jeżeli jest chorowita i nerwowa, jeżeli cierpi obciążona nadmierną pracą, wpada w stan depresji, ponieważ zmęczenie ciała przenosi się na psychikę. Przy tym dość często spotyka się ona z obojętnością ze strony męża. Jeżeli cokolwiek zrobi nie tak, jak by on sobie tego życzył, czyni jej przykre wyrzuty. Jej troski i ciężary są mu bardzo mało znane i najczęściej nie stara się wczuć w jej położenie. Nie uświadamia sobie, że tak postępując pomaga wielkiemu nieprzyjacielowi w jego dziele gubienia rodziny.SS1 77.5