Próba charakterów

Bóg ocenia i waży nasze charaktery, nasz sposób prowadzenia życia, motywy postępowania na wadze świętości. Straszną będzie rzeczą, gdy nasz Zbawiciel, który umarł na krzyżu, aby ku sobie przyciągnąć nasze serca, uzna naszą miłość i posłuszeństwo za niedostateczne. Bóg obdarzył nas wielkimi i cennymi darami. Dał światło i poznanie swej woli, tak że nie musimy błądzić w ciemnościach. Straszną rzeczą będzie w dniu ostatecznego rozrachunku i zapłaty zostać zważonym na wadze i znalezionym lekkim. Będzie to chwila straszliwa, której już nigdy nie będzie można naprawić! Młodzi przyjaciele, czy w księdze Bożej na próżno będzie się szukać waszych imion?SS1 248.2

Bóg was powołał, abyście wykonali dla Niego zadanie, czyniące was Jego współpracownikami. Wszyscy macie dookoła siebie ludzi, których trzeba ratować. Oto ci, których możecie pokrzepić, zachęcić i stać się dla nich błogosławieństwem. Możecie zawrócić dusze z drogi grzechu i poprowadzić ku sprawiedliwości. Jeżeli rozumiecie waszą odpowiedzialność wobec Boga, to będziecie czuli, jak potrzebna jest sumienna modlitwa i czujność, by przeciwstawić się pokusom szatana. Jeżeli rzeczywiście jesteście chrześcijanami, to prędzej będziecie odczuwać żal nad moralnym zepsuciem świata, niż lekkomyślnie ulegać i miłować stroje. Wtedy znajdziecie się wśród tych, którzy narzekają i płaczą nad złem dziejącym się na ziemi. Oprzecie się pokusom szatana, nie ulegniecie próżności, ubieraniu się na pokaz czy zewnętrznemu przyozdabianiu siebie, do czego szatan chce was zwieść. Serce i rozum, znajdujące upodobanie w rzeczach lichych, a przy tym zaniedbujące swoje wielkie obowiązki, marnieją; ubywa im siły i mocy.SS1 248.3

Młodzież w naszych dniach może stać się współpracownikiem Chrystusa, jeżeli tylko zechce. W tej współpracy wiara jej okrzepnie, a poznanie woli Bożej wzrośnie. Każdy szczery zamiar i każdy sprawiedliwy czyn będą zapisane w księdze żywota. Chciałabym, aby młodzież odczuła i zrozumiała grzeszność życia upływającego na zaspokajaniu własnych przyjemności i hamowaniu rozwoju intelektu przez puste i niewiele warte sprawy doczesnego życia. Jeżeli ludzie wzniosą swe myśli i słowa ponad czcze uroki tego świata, jeżeli celem swym uczynią wielbienie Boga, to boski pokój, przekraczający wszelkie zrozumienie, stanie się ich udziałem, będzie do nich należał.SS1 249.1