Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Ze skarbnicy świadectw I - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Prostota ubioru

    W swym kazaniu na górze Chrystus napomina swoich wyznawców, by nie tracili serca dla rzeczy doczesnych. Powiedział wyraźnie: “Nie możecie Bogu służyć i mamonie. Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się o życie swoje, co będziecie jedli albo co będziecie pili, ani o ciało swoje, czym się przyodziewać będziecie. Czyż życie nie jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż odzienie? (...) A co do odzienia, czemu się troszczycie? Przypatrzcie się liliom polnym, jak rosną; nie pracują, ani przędą. A powiadam wam: Nawet Salomon w całej chwale swojej nie był tak przyodziany, jak jedna z nich”. Mateusza 6,24.25.28.29.SS1 420.1

    Słowa te mają głęboki sens. Miały wielkie znaczenie w dniach Chrystusa i takie samo w obecnym czasie. Jezus ukazuje tutaj kontrast pomiędzy naturalną prostotą kwiatów polnych a zbytnio wyszukaną odzieżą. Oświadcza, że chwała Salomona nie da się porównać w żaden sposób z naturalną pięknością tych kwiatów. Ze słów tych płynie nauka dla wszystkich tych, którzy uznają wolę Bożą i chcą ją spełniać. Jezus zauważył, jakie znaczenie przywiązujemy do odzieży, a także jak troszczymy się o nią, i ostrzegał, ba, nawet rozkazał, żebyśmy nie poświęcali jej zbyt wiele uwagi. Jest ważne, by zważać na Jego słowa. Salomona tak pochłaniały jego wspaniałe plany, że zapomniał uszlachetniać i podnosić wzwyż swego ducha przez ustawiczne łączenie się z Bogiem mądrości. Doskonałość i piękno charakteru zostały zepchnięte na ostatni plan w wyniku dążenia do piękna zewnętrznego. Sprzedał swój honor i uczciwość, by z przepychem występować przed światem. W końcu nawet uciskał swój naród, nakładał coraz to większe podatki, by móc dalej żyć z niesłychaną rozrzutnością. Najpierw uległo zepsuciu jego serce, potem odstąpił od Boga, w końcu stał się czcicielem bożków.SS1 420.2

    Smuci nas widok naszych sióstr zamieniających skromny ubiór na niemądre wymysły światowej mody. Jeżeli dalej będą szły w tym kierunku, to odłączą się od Boga i przestaną dbać o wewnętrzną ozdobę. Nie powinny jednak trwonić czasu danego im przez Boga na zbyteczne przyozdabianie swego ubioru. O ileż pożyteczniej byłoby ten czas wykorzystać na studiowanie Pisma Świętego, by w ten sposób dobrze poznać proroctwa i praktyczne nauki Chrystusa.SS1 420.3

    Podobałoby się Bogu, gdyby widział nasze siostry ubrane w skromne, wdzięczne sukienki i poważnie pracujące w Jego dziele. Nie brak im pod tym względem zdolności i jeśli prawidłowo wykorzystają talenty, które już posiadają, wydajność pracy i ich przydatność wzrosną jeszcze bardziej. Gdyby marnotrawiony obecnie na bezużyteczne rzeczy czas wykorzystały na zgłębianie Słowa Bożego i wyjaśnianie go innym, zdobiłyby się w klejnoty prawdy. Ich wysiłki zmierzające do zrozumienia wszystkich podstaw naszej wiary wzmocniłyby je i uszlachetniły. Gdyby nasze siostry sumiennie badały Pismo Święte i korzystały z każdej okazji, by je wyjaśniać innym ludziom, zobaczylibyśmy, jak wiele łaknących dusz przyjęłoby prawdę jedynie przez ich ofiarne wysiłki. Drogie siostry! W dniu, w którym od wszystkich ludzi zażąda się zdania rachunku, czy będziecie z radością spoglądały na swoje minione życie? Czy może zrozumiecie, że zależało wam na zewnętrznym pięknie człowieka, a nie zwracałyście uwagi na jego wnętrze?SS1 420.4

    Czy naszym siostrom brak jest dostatecznej gorliwości i siły moralnej, żeby się bez wykrętów przyznać do biblijnego punktu widzenia w tej sprawie. Apostoł dał bardzo jasne wskazówki: “Kobiety powinny mieć ubiór przyzwoity, występować skromnie i powściągliwie, aby nie stroić się w kunsztowne sploty włosów ani w złoto czy w perły, czy kosztowne szaty, lecz jak przystoi kobietom, które są prawdziwie pobożne, zdobić się dobrymi uczynkami”. 1 Tymoteusza 2,9.10. Tutaj przez swego apostoła Pan wyraźnie wypowiada się przeciwko noszeniu złota. Niechaj ten, kto ma bogatsze doświadczenie, zwraca starannie uwagę na to, by przez swój przykład nie sprowadzić innych z właściwej drogi. Ten pierścień, który nosisz na palcu, może być skromny, ale jest bezużyteczny, a noszenie go wywiera zgubny wpływ na innych.SS1 421.1

    Zwłaszcza żony naszych kaznodziejów powinny troskliwie czuwać, by w swym ubiorze nie odstępować od wyraźnych nauk Biblii. Wielu uważa te wskazówki za przeciewne postpowi i staromodne, więc nie warto zwracać na nie uwagi, ale Chrystus, który dał je swoim uczniom, rozumiał niebezpieczeństwo, jakie niesie z sobą w obecnym czasie moda i jej nonsensy i udzielił tej przestrogi. Czy przyjmiemy ją i będziemy rozumne? Zbytek i ekstrawagancja w ubiorze szerzą się coraz bardziej, a końca temu jeszcze nie widać. Moda ciągle się zmienia, i nasze siostry naśladują modę nie bacząc na czas ani koszty. Wielkie sumy, które powinno się zwrócić Dawcy, wydawane są bezmyślnie na ubranie.SS1 421.2

    Święcący sobotę, którzy ulegli wpływowi świata, powinni być poddani próbie. Grożą nam niebezpieczeństwa dni ostatecznych. Lud Boży czekają próby, na które wielu nie jest przygotowanych. Wtedy okaże się szczerość ich wiary. Wielu w pysze, dumie, zarozumiałości, próżności i poszukiwaniu przyjemności połączyło się z ludźmi tego świata i chełpią się tym, że mogą wszystko robić, co tamci, a mimo to być jeszcze chrześcijanami. Jednak uleganie tym słabościom oddziela ich od Boga i czyni dziećmi świata. Nie taki przykład dał nam Chrystus. Tylko ten, kto zaparł się własnego “ja” i prowadzi skromne, pokorne i poświęcone Bogu życie, jest prawdziwym naśladowcą Jezusa. Taki człowiek nie znajduje upodobania w towarzystwie miłośników świata.SS1 421.3

    Wielu ubiera się jak ludzie zewiecczeni w celu wywierania wpływu na niewierzących, ale tutaj popełniają gruby błąd. Gdyby chcieli wywierać prawdziwie zbawczy wpływ, to powinni żyć zgodnie z tym, co wyznają, objawiać wiarę w sprawiedliwych uczynkach i wykazać wyraźną różnicę między chrześcijaninem a człowiekiem świata. Słowa, ubiór i czyny powinny służyć chwale Boga. Wówczas święty wpływ szerzyłby się dookoła i nawet niewierzący poznaliby, że wierzący przebywają z Jezusem. Gdyby ktoś chciał swoim wpływem działać na rzecz prawdy, to powinien w praktyce stosować to, co głosi, i w ten sposób naśladować pokornie posłuszeństwo Jezusa.SS1 422.1

    Pycha, ignorancja i brak rozsądku są zwykle nierozłączne. Pycha widoczna wśród Jego ludu jest niemiła Panu. Kiedy dzieci Boże dostosowują się do szkodliwej dla zdrowia, nieskromnej i kosztownej mody naszego zdegenerowanego stulecia, wtedy hańbią Boga.SS1 422.2

    Moda rządzi światem. Jest ona despotyczną władczynią, która często zmusza swe zwolenniczki do znoszenia największych niewygód. Wymagania te są pozbawione miłosierdzia i rozsądku. Posiada fascynującą moc i zawsze jest gotowa krytykować i ośmieszać ubogich, jeżeli nie idą za jej rozkazami bez względu na warunki, nawet kosztem zdrowia i życia. Szatan triumfuje, że jego zamysłom tak się powiodło, a śmierć śmieje się z niszczącej zdrowie głupoty i ślepej gorliwości czcicieli ołtarza mody.SS1 422.3

    Jest to wstyd i hańba dla naszych sióstr, że tak zapominają o świętości swego charakteru i obowiązkach wobec Boga, iż naśladują obyczaje świata. Nie ma usprawiedliwienia ani wytłumaczenia dla przewrotności naszego serca. Tego rodzaju życie nie pozwala rozszerzyć ani potęgować chrześcijańskiego wpływu. Różni się ono w takim stopniu od naszego wyznania wiary, że po prostu ośmiesza nas w oczach ludzi tego świata.SS1 422.4

    Niejedną duszę, którą przekonała prawda, dumne wynoszenie się i świecki sposób myślenia naszych sióstr doprowadziły do tego, że zdecydowanie się jej przeciwstawiła. Głoszona wiara wydawała się jasna, nie budziła zastrzeżeń i słuchacze byli pewni, że muszą nieść ciężki krzyż, kiedy przyjmą prawdę. Gdy jednak te osoby zobaczyły przepych w strojach, jakie nosiły nasze siostry, powiedziały: “Ten lud ubiera się tak samo jak my. Niemożliwe, żeby naprawdę wierzyli w to, co głoszą i wyznają. Wziąwszy to wszystko pod uwagę z pewnością muszą być wprowadzeni w błąd. Gdyby rzeczywiście byli przekonani, że Chrystus wkrótce przyjdzie i nad każdym człowiekiem zapadnie wyrok, otrzyma życie wieczne lub zginie wieczną śmiercią, to nie poświęcaliby tyle czasu ani pieniędzy na modne stroje”. Jakże niewiele wiedziały te rzekomo wierzące siostry o tym, co głosiły ich suknie!SS1 422.5

    Nasze słowa, czyny i ubranie są codziennymi, żywymi kaznodziejami zbierającymi z Chrystusem albo rozpraszającymi. To nie jest błaha sprawa, którą można skwitować drwinami. Kwestia ubierania się wymaga poważnego przemyślenia i licznych modlitw. Wielu niewierzących uważało, że zła to rzecz być niewolnikiem mody, ale gdy widzą, że osoby, które rzekomo pragną być bardzo pobożne, ubierają się tak jak ludzie w świecie i znajdują zadowolenie w lekkomyślnym towarzystwie, dochodzą do wniosku, że nie może być nic złego w takim postępowaniu.SS1 422.6

    Apostoł Paweł, natchniony przez Ducha Świętego, powiedział: “Staliśmy się widowiskiem dla świata i aniołów, i ludzi”. 1 Koryntian 4,9. Całe niebiosa zwracają uwagę na wpływ, jaki tak zwani wyznawcy i naśladowcy Chrystusa wywierają codziennie na świat. Drogie siostry! Wasza odzież przemawia albo na korzyść Chrystusa i świętej prawdy, albo na korzyść świata. A więc, jak to jest w twoim przypadku? Pamiętaj, że wszyscy musimy odpowiedzieć przed Bogiem za wpływ, jaki wywieramy.SS1 423.1

    Wcale nie chcemy namawiać do niedbałego ubierania się. Niechaj ubrania będą wygodne i twarzowe. Choćby to był tani kretonik, niech sukienka będzie czysta i gustowna. Jeżeli nie ma przy niej falbanek, koronek czy innych ozdób, to zaoszczędzicie pokaźną sumę, bo możecie ją sobie same uszyć, a także same prać i prasować. Rodzice biorą na swoje barki wielki ciężar, by tylko ubrać dzieci zgodnie z wymaganiami ostatniej mody. Jakaż to strata czasu! Dziewczynki będą wdzięcznie wyglądać w sukienkach bez koronek i falbanek, oczywiście w czystych i ładnych. To drobiazg wyprać i wyprasować tego rodzaju sukienkę; ta praca nie jest kłopotem ani wysiłkiem.SS1 423.2

    Dlaczego nasze siostry chcą ograbiać Boga z należnej Mu służby? Dlaczego ograbiają skarbiec z pieniędzy, które powinny łożyć na Jego sprawę, hołdując panującej modzie? Pierwsze i najlepsze myśli poświęca się ubiorowi. Marnuje się czas i trwoni pieniądze. Zaniedbuje się kształcenie serca i umysłu. Rozwojowi charakteru przyznaje się mniejsze znaczenie niż strojom. Łagodny i spokojny duch ma, jako ozdoba, nieskończoną wartość. Szczytem lekkomyślności jest marnowanie sposobności pozwalających na zapewnienie sobie tej wspaniałej ozdoby duszy i zamienianie ich na błahe, małostkowe rzeczy.SS1 423.3

    Drogie siostry! Możemy wykonywać dla Boga wielkie zadania, jeśli tylko będziemy chciały. Kobiety nie znają swej siły. Bóg wcale tego nie chce, by wszystko, co potraficie, sprowadzało się do takich spraw, jak: co powinnam jeść, co powinnam pić i w co się ubierać. Przed kobietą są wyższe cele i szlachetniejsze jest jej przeznaczenie. Najważniejszym zadaniem jest rozwijać swe siły, ponieważ Bóg może jej zlecić zadanie ratowania dusz przed ostateczną ruiną.SS1 423.4

    Największym złem jest jednak wpływ wywierany na dzieci i młodzież. Niemal z chwilą przyjścia na świat są one podporządkowane wymaganiom mody. Małe dzieci słyszą więcej o ubraniu niż o zbawieniu. Widzą matki, jak daleko gorliwiej studiują żurnale niż Biblię. Częściej odwiedzają sklepy z konfekcją i modnymi artykułami niż dom modlitwy. Do zewnętrznej wystawności i odzieży przywiązują więcej znaczenia niż do szczerego charakteru. Jeśli dzieci ubrudzą swe wspaniałe stroje, gani się je surowo, a usposobienie malców pod tym ustawicznym naciskiem staje się ponure i nerwowe.SS1 423.5

    Wypaczony charakter nie martwi matki w takim stopniu, jak zabrudzone ubranie. Dziecko częściej słyszy o strojach niż o cnocie, ponieważ matka więcej wie o modzie, niż o swoim Zbawicielu. Zbyt często jej przykład wytwarza zatrutą atmosferę, w której przebywa młodzież. Ukryte w fałdach modnych tkanin rozmaite nałogi przenikają do dziecięcych serc.SS1 424.1

    Prostota w ubiorze pozwoli wyglądać korzystnie każdej wrażliwej kobiecie. Charakter danej osoby oceniamy na podstawie stylu jej ubierania się. Wystrojona kobieta zdradza próżność i wewnętrzną słabość. Skromna, pobożna będzie się nosić skromnie. Dobry smak i wykształcony umysł ujawnią się w prostej i stosownej odzieży.SS1 424.2

    Istnieje ozdoba, która nigdy nie mija, ozdoba uszczęśliwiająca wszystkich wokół nas. Ona będzie świecić i jaśnieć niezmąconym blaskiem w nieśmiertelnej przyszłości. Tą ozdobą jest łagodny i pokorny duch. Bóg kazał nam przyodziewać się w ten najwspanialszy strój. Z każdym spojrzeniem w lustro czciciele mody powinni przypomnieć sobie swą zaniedbaną duszę. Każda godzina spędzona przed lustrem powinna być dla nich wyrzutem za to, że pozwalają umysłowi leżeć odłogiem. Wtedy mógłby się rozpocząć proces przekształcania, który by uszlachetnił wszystkie cele i zamiary w życiu. Zamiast martwić się o zewnętrzne ozdoby, powinno się rozpocząć poważne starania o zdobycie mądrości, która ma większą wartość niż szczere złoto i jest wspanialsza od pereł.SS1 424.3

    Kobiety, które chylą swe czoła przed ołtarzem mody, mają niewielką siłę charakteru i niewiele silnej woli. Nie żyją dla jakiegokolwiek specjalnego celu i w życiu nie osiągną niczego, co byłoby wartościowe. Wszędzie spotykamy kobiety, których serce i rozum bez reszty pochłania miłość do strojów i ozdób. Dusza takiej kobiety marnieje, a w swych myślach stawia ona swe nędzne, niegodne “ja” na pierwszym miejscu. Gdy pewnego razu modnie ubrana, młoda kobieta mijała kilku mężczyzn na ulicy, jeden z nich zapytał: Kto to jest?SS1 424.4

    W odpowiedzi usłyszał:SS1 424.5

    — Jest piękną ozdobą w domu ojca, ale poza tym nie ma z niej żadnego pożytku.SS1 424.6

    Smutne jest to, że siostry podające się za uczennice Chrystusa, uważają, że naśladować w ubieraniu i zachowaniu takie strojne lalki to rzecz należąca do dobrego tonu.SS1 424.7

    Piotr udziela cennej wskazówki co do ubioru chrześcijańskiej kobiety: “Ozdobą waszą niech nie będzie to, co zewnętrzne, trefienie włosów, złote klejnoty lub strojne szaty, lecz ukryty wewnętrzny człowiek z niezniszczalnym klejnotem łagodnego i cichego ducha, który jedynie ma wartość przed Bogiem. Albowiem tak niegdyś przyozdabiały się święte niewiasty, pokładające nadzieję w Bogu, uległe swoim mężom”. 1 Piotra 3,3-5. Jedyną rzeczą, do której jesteśmy usilnie nakłaniane, to zachowywanie przykazań Słowa Bożego. Do tego powinnyśmy dążyć. Czy czytamy Pismo Święte i przyjmujemy jego nauki? Czy chcemy być posłuszne Bogu czy też pragniemy dostosować się do obyczajów świata? Czy będziemy służyć Bogu czy mamonie? Czy możemy cieszyć się pokojem duszy i uznaniem Boga, jeśli postępujemy wbrew nakazom Jego słowa?SS1 424.8

    Apostoł Paweł napomina chrześcijan, żeby nie dostosowywali się do obyczajów świata, lecz przeobrażali swój umysł. “Abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe”. Rzymian 12,2. Wielu, którzy niby to chcą być dziećmi Bożymi, bezmyślnie naśladuje obyczaje świata nosząc złoto, perły i kosztowne stroje. Komu sumienie nie pozwala stroić się w takie rzeczy, jest uważany za istotę ograniczoną, zabobonną, a nawet fanatyka. A przecież to jednak Bóg udzielił tych pouczeń, i są one wyrazem nieskończonej mądrości. Kto tymi pouczeniami gardzi, czyni to z własną szkodą i stratą. Kto przywiązuje się do klejnotów, co w Słowie Bożym jest zakazane, żywi w sercu pychę i próżność. Pragnie tym zwrócić uwagę na siebie. Jego odzienie mówi: “Spójrz na mnie i podziwiaj mnie!” W ten sposób pielęgnuje się próżność przyrodzoną ludzkiej naturze. Jeżeli umysł zajmuje się jedynie tym, co się Bogu podoba, znikają wszelkie niepotrzebne przedmioty zbytku i ozdoby.SS1 425.1

    Apostoł Piotr wyraźnie przeciwstawia ozdoby zewnętrzne łagodnemu i cichemu duchowi, podkreślając, że jedynie on ma wartość przed Bogiem. Między miłością do zewnętrznego przyozdabiania się a cnotą cichego, łagodnego ducha istnieje zdecydowana różnica. Tylko wtedy, gdy we wszystkich rzeczach dążymy do zgodności z wolą Bożą, pokój i radość będą panowały w sercu.SS1 425.2

    Upodobanie do strojów sprawia, że moralności grozi niebezpieczeństwo, a charakter chrześcijańskiej kobiety ulega zmianie. Jej charakter powinny cechować skromność, umiar i rozwaga, a nie ich przeciwieństwo.SS1 425.3

    Chrystus wstydzi się pozornych wyznawców swego imienia. W czym jesteśmy do Niego podobni? Czy nasza odzież odpowiada nakazom Biblii? Nie chcę, by obciążyły mnie grzechy tego ludu, dlatego pragnę, by moje ostrzeżenie było wyraźnie słychać. Przez całe lata ustnie i pisemnie wydawałam jasne i wyraźne świadectwo w tej kwestii. Nie wahałam się mówić o wszystkich radach Bożych. Muszę być wolna od krwi nieszczęśników. Fakt, że świecki sposób myślenia i pycha zdobyły wszechpotężne panowanie, nie jest wytłumaczeniem dla żadnego chrześcijanina, ani go nie usprawiedliwia, by postępował tak jak wszyscy. Bóg powiedział: “Nie przyłączaj się do większości ku złemu”. 2 Mojżeszowa 23,2.SS1 425.4

    Drogie siostry! Nie igrajcie dłużej z własną duszą, ani z Bogiem! Widziałam, że główną przyczyną waszego odstępstwa jest umiłowanie strojów. To prowadzi do zaniedbywania poważnych obowiązków; w końcu nie znajdziecie w waszym sercu iskry miłości Bożej. Bez wahania usuńcie tę przyczynę waszego odstępstwa, ponieważ jest ona grzechem nie tylko wobec własnej duszy, ale i wobec Boga. Niech zwodniczość grzechu nie utwierdza was w uporze. Moda działa ujemnie na zdolność rozumowania i niszczy duchowy sposób myślenia naszego ludu. Posłuszeństwo modzie przepełnia nasze zbory i bardziej przyczynia się do odłączenia wiernych od Boga, niż jakakolwiek inna moc. Zrozumiałam, że nasz porządek zborowy jest łagodnie przestrzegany. Każdy zbytek w ubiorze, zakazany w Słowie Bożym, powinien stanowić wystarczającą przyczynę zastosowania dyscypliny zborowej. Kto nie bacząc na przestrogi, wezwania i prośby dalej postępuje według swej przewrotnej woli, daje dowód tego, że jego istota w żaden sposób nie stała się podobna do istoty Chrystusa. Własne “ja”, i tylko ono, jest przedmiotem chwały. Jeden taki pozorny chrześcijanin może odwieść od Boga wiele osób.SS1 426.1

    Straszliwy grzech ciąży na nas jako na ludzie Bożym, ponieważ pozwoliliśmy naszym członkom ubierać się w sposób niezgodny z wiarą. Musimy podnieść się z miejsca i zamknąć drzwi przed pokusami mody. Dopóki tego nie uczynimy, w naszych zborach ucierpi na tym porządek i karność.SS1 426.2

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents