Odpowiedzialność rodziców

Widziałam w duchu, jak wielka odpowiedzialność ciąży na rodzicach. Nie wolno im dać się prowadzić swoim dzieciom — to rodzice muszą kierować dziećmi, muszą im przewodzić. Zwrócono mi uwagę na Abrahama. Postępował on w swoim domu w sposób prawy i właściwy. Był człowiekiem pobożnym, dbał o porządek, a Bóg miał w nim upodobanie.SS1 24.1

Potem zwrócono mi uwagę na przypadek Heliego. Nie powściągał on w niczym i nie ograniczał swoich dzieci, pozwalając im na wszystko, dlatego jego dzieci stały się występne i złe. Nieprawość synów arcykapłana przyprowadziła Izraela do zguby. Gdy Bóg wyjawił ich grzechy Samuelowi, gdy zapowiedział mu, jak ciężka klątwa spadnie na nich i na Heliego, który nie powstrzymywał i nie ograniczał synów, powiedział tym samym, że ani krwawe, ani spokojne ofiary nie zgładzą ich grzechów po wieki wieczne. Gdy Samuel opowiedział Heliemu, co mu Pan polecił, kapłan poddał się wyrokowi mówiąc: “Pan to jest. Niech więc czyni, co jest dobre w oczach jego”. 1 Samuela 3,18.SS1 24.2

Wkrótce spełniło się przekleństwo Boże. Występni kapłani zostali zabici, a wraz z nimi poległo trzydzieści tysięcy Izraelitów. Skrzynia Boża dostała się w ręce nieprzyjaciół. Gdy Heli dowiedział się, że arka przymierza została zabrana, padł martwy. Całe to zło stanowiło rezultat zaniedbań kapłana, który nie umiał utrzymać swoich synów w karności. Widziałam w duchu, że skoro Bóg był tak dokładny i wymagający w dawnych czasach, będzie nie mniej dokładny i wymagający w dniach ostatecznych.SS1 24.3

Rodzice muszą kierować swymi dziećmi, hamować ich namiętności i uczyć podporządkowania sobie, ażeby Bóg nie zniszczył ich w dniu swego wielkiego gniewu; rodzice zaś, którzy nie kierowali dziećmi, nie będą się mogli niczym usprawiedliwić. Szczególnie słudzy Boga powinni stać na czele rodzin i mieć je pod swym wpływem. Widziałam, że niejeden sługa Boży nie jest przygotowany do sądzenia czy decydowania w sprawach Kościoła, ponieważ jeszcze nie potrafi dobrze kierować swym domem.SS1 24.4

Przede wszystkim musi nauczyć się sprawować porządek we własnym domu, potem dopiero jego sąd i wpływy mogą się przydać w Kościele.SS1 25.1

W ostatnich czasach nie miałam już tak często widzeń, a to dlatego, że zbory nie doceniały ich należycie. Zbór prawie że wyzbył się swego uduchowienia i wiary. Nagany i przestrogi wywierały niewielki wpływ — efekt ich był znikomy. Wielu z tych, co w moje widzenia rzekomo uwierzyli, w ogóle nie zwracało na nie uwagi.SS1 25.2

Niektórzy stosowali niesłuszną, szkodliwą metodę. Gdy niewierzącym opowiadali o swojej wierze i gdy proszono ich o dowody, odczytywali widzenia zamiast sięgnąć po dowody z Biblii. Wiedziałam, że takie postępowanie jest niewskazane i że uprzedza niewierzących do prawdy. Wizje nie mogą mieć wagi i znaczenia dla tych, którzy nigdy ich nie przeżyli i nie rozumieją ducha widzeń. W tego rodzaju przypadkach nie należy się na nie powoływać.SS1 25.3