Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Ze skarbnicy świadectw I - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Właściwe przestrzeganie soboty

    W dniu 25 grudnia 1865 widziałam w duchu, że wielu jest takich, co opieszale przestrzegają obowiązku święcenia soboty. Brak jest chęci i gotowości do spełnienia swych świeckich obowiązków w ciągu dni pracy, jakie Bóg ustanowił dla człowieka, a troska o to, by nie skazić choćby jednej godziny uświęconego czasu, jaki Bóg zastrzegł dla siebie, pozostawia wiele do życzenia. Nie ma sprawy dla człowieka tak ważnej, która by upoważniała do przekroczenia czwartego przykazania.SS1 127.1

    W przypadkach takich, jak ratowanie człowieka lub zwierząt, Jezus pozwolił na pracę w sobotę. Ale jeżeli pogwałcimy czwarte przykazanie dla własnej korzyści, z finansowego punktu widzenia, przekraczamy przykazanie o sobocie i jesteśmy winni naruszenia wszystkich przykazań, bo jeśli dopuszczamy się obrazy jednego przykazania, grzeszymy wobec wszystkich.SS1 127.2

    Jeżeli naruszymy wyraźny nakaz Boga dla ratowania majętności, gdzie znajdziemy granicę? Drobne naruszenie przykazania i ocena, że nie stanowi ono żadnego szczególnego grzechu, uodparnia sumienie i usypia wrażliwość. Możemy, oczywiście, iść dalej, możemy wykonać kawał roboty, a mimo to wmawiać sobie, że święcimy sobotę, choć według miary Chrystusa przekroczyliśmy każde z Bożych przykazań. Pod tym względem ludziom święcącym sobotę wiele można zarzucić. Bóg jest dokładny i wszyscy, którym się wydaje, że zdobędą trochę czasu dla siebie, albo uzyskają osobiste korzyści, gdy uszczkną trochę z czasu Pańskiego, wcześniej czy później stracą na tym. Bóg nie może błogosławić im tak, jak tego pragnie, ponieważ obrażają Jego imię i lekceważą Jego przykazanie. Przekleństwo Boże dotknie ich, stracą dziesięciokrotnie i dwudziestokrotnie więcej, niż zarobili. “Czy człowiek może oszukiwać Boga? Bo wy mnie oszukujecie! (...) wy, cały naród”. Malachiasza 3,8.9.SS1 127.3

    Bóg przeznaczył człowiekowi sześć dni, ażeby w ciągu nich załatwił wszystkie swoje sprawy. Jeden dzień zachował dla siebie i w tym dniu ma być czczony w sposób szczególny. Bóg ma być uwielbiony, a Jego dostojność — respektowana. A jednak człowiek ma odwagę Boga łupić, biorąc coś niecoś z czasu, jaki Stwórca zastrzegł dla siebie. Bóg wyłączył dzień siódmy jako dzień odpoczynku dla człowieka, tak dla dobra ludzkości, jak i własnej chwały. Wiedział, że człowiek potrzebuje odpoczynku od znoju i troski, dnia odprężenia, ażeby mógł pracować nie nadwyrężając zdrowia, i dlatego dał taki czas odpoczynku po sześciu dniach pracy i kłopotów.SS1 127.4

    Sobota ustanowiona została dla dobra człowieka. Dlatego świadome naruszenie przykazania, zakazującego pracy w dniu siódmym, jest z Bożego punktu widzenia dużą winą, zbrodnią, którą karano śmiercią. Ale śmierć to jeszcze nie wszystko, co przestępca obrażający Boga musiał znieść. Bóg nie przyjmie do nieba żadnego człowieka, który narusza zakon. Przestępca musi umrzeć drugą śmiercią, będącą pełną i ostateczną karą za przestąpienie prawa Bożego.SS1 128.1

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents