موعظۀ پطرس
پطرس به آنان نشان داد که این آشکارسازی محقق شدن مستقیم نبوت یوئیل بود که در آن پیشگوئی کرده بود که چنین قدرتی بر مردان خدا نازل خواهد شد تا آنان را برای کاری خاص آماده سازد.DR 215.3
پطرس دودمان و تبار مسیح را به خاندان شریف داود نسبت داد. او هیچ یک از تعالیم عیسی را بکار نبرد تا جایگاه واقعی خود را اثبات کند، بخاطر این که تبعیض های بزرگ آنان را می دانست و این که تاثیری نخواهند داشت. ولی او ایشان را به داود ارجاع داد که یهودیان او را به عنوان سر سلسله مکرم قومشان در نظر می گیرند. پطرس گفت:DR 215.4
« خداوند را همیشه پیش روی خود میدیدم زیرا او در دست راست من است تا لغزش نخورم. به این سبب دلم مسرور گردید و زبانم از شادمانی فریاد میکرد و بدن فانی من در امید ساکن خواهد شد. از آن رو که جانم را در دنیای مردگان ترک نخواهی کرد و نمیگذاری که بنده امین تو فساد را ببیند .”DR 216.1
پطرس در اینجا نشان داد که داود نمی توانست در خصوص خود سخن گفته باشد ولی مطمئناً در باره عیسی مسیح کلام خویش را معطوف داشته است. داود مانند انسان های دیگر بطور طبیعی وفات یافت؛ آرامگاه او، با مراقبت خاصی حفاظت شد تا این که زمان فرا برسد. داود مانند پادشاه اسرائیل و همچنین به عنوان یک نبی، بطور ویژه ای توسط خداوند معزز گردید. رویای نبوی او زندگی آینده و کهانت مسیح را نشان می داد. او انکار شدن وی را دید،] محاکمه، مصلوب شدن، دفن، قیام و معراج او را دیده بود.DR 216.2
داود شهادت داده بود که جان او در ]جهنم[ قبر رها نخواهد شد، و جسم او فساد را نخواهد دید. پطرس تحقق یافتن این نبوت را در مسیح ناصری نشان داد. خداوند در واقع او را از قبر قیام داده بود، پیش از آنکه جسمش فساد را ببیند. او اینک یگانۀ حضرت اعلی در پردیس پردیسان بود.DR 216.3
در آن واقعۀ خاطره انگیز تعداد بسیاری از کسانی که قب به این ایده که ا عیسی پسر خداست طعنه می زدند، کام نسبت به آن حقیقت متقاعد ا شده و او را به عنوان منجی خود تصدیق کردند. سه هزار جان به کلیسا اضافه گردید. آن رسول با قدرت روح القدس سخن می راند؛ و کلام آنان نمی توانست منکر آن بشود، چرا که با معجزات قدرتمندی تایید شده و بوسیله آنان از طریق بارش روح القدس صورت گرفته بود. حواریون، خود نیز از نتیجۀ چیزی که خطور کرده بود بهت زده شده بودند که حصاد ]صید[ سریع و جانها فراوان بود. تمامی مردم سرشار از شگفتی شده بودند. کسانی که تعصب و غرض ورزی خود را کنار نگذاشته بودند چنان مبهوت شده بودند که جرات نداشتند تا در مقابل این کار عظیم صدا یا بلوا به راه بیندازند و برای مدتی مخالفت هایشان متوقف شد.DR 216.4
استدلال های رسولان به تنهایی، گرچه واضح و متقاعد کننده بود، نمی توانست تعصب یهودیان را بزداید که در مقابل بسیاری از شواهد و معجزات سرسختی نشان داده بودند. ولی روح القدس آن استدلال را با قدرت الهی بیشتر در قلب هایشان قرار داد. آن استدلال ها به تیزی تیر پیکان خداوند مقتدر بود که تقصیرات وحشتناک آنان را در انکار کردن و مصلوب کردن خداوند ج ل محکوم می کرد. « وقتی آنها این را شنیدند دلهایشان جریحهدار ا شد و از پطرس و سایر رسولان پرسیدند: «ای برادران، تکلیف ما چیست؟ پطرس به ایشان گفت: «توبه کنید و هر یک از شما برای آمرزش گناهانتان به نام عیسی مسیح غسل تعمید بگیرید که روحالقدس یعنی عطیه خدا را خواهید یافت .»DR 216.5
پطرس در صدد این بود تا این واقعیت را بیشتر به مردم بقبولاند که آنان مسیح را انکار کرده اند بخاطر این که توسط کاهنان و مشایخ فریب خورده اند؛ و چنانچه به آنان به عنوان ناصح خود نگاه کنند، و منتظر آن رهبران باشند تا مسیح را تایید کنند که جرات آن را ندارند، آنگاه هرگز وی را نخواهند پذیرفت. آن مردان مقتدر گرچه سوگند تقدس خورده اند، ولی برای مال و ثروت و شکوه دنیوی جاه طلب و غیور بودند. آنان هرگز برای دریافت نور خدایت نزد مسیح نخواهد آمد. عیسی از مجازات دهشتناکی گفته بود که بر سر آن مردمی خواهد آمد که در بی ایمانی سرسختی می کنند، با وجود شواهد قدرتمندی مبنی بر این که عیسی پسر خداست.DR 217.1
از این زمان به بعد زبان رسولان، خالص، ساده و در کلام و لهجه صحیح بود، خواه با زبان محلی یا به زبان خارجی سخن می گفتند. این مردان فروتن، که هرگز در مکتب انبیاء درس نخوانده بودند، حقایق را چنان عالی و ناب ارائه می کردند که هر کس که آن را می شنید متحیر و مبهوت می شد. آنان شخصاً نمی توانستند به چهارگوشۀ جهان بروند؛ ولی انسان هایی در اعیاد از چهارگوشۀ جهان می آمدند و حقایقی را با خود به خانه هایشان برده و در میان قوم خود منتشر می ساختند، و جان ها را برای مسیح صید می نمودند.DR 217.2