آخرین شاهد پولس

پولس بطور محرمانه به مکان اعدام برده شد. به شکنجه گران او هشدار داده شده بود تا نسبت به تاثیرگذاری او محتاط باشند، و نگران بودند که دیگران حتی با مشاهدۀ صحنۀ مرگ او به مسیحیت گرایش پیدا کنند. از این رو به تعداد کمی از ناظران اجازه داده شد تا حاضر باشند. ولی سربازان سنگدلی که برای او تعین شده بودند، کلام او را شنیدند و با حیرت مشاهده کردند که او با مسرت و حتی دلخوشی چشم انتظار چنین مرگی است. روح بخشایشگر او در قبال اعدام کنندگانش و اطمینان تزلزل ناپذیرش به مسیح تا آخرین لحظه برای کسانی که شاهد به شهادت رسیدن او بودند ثابت کرد که او عطری است که به همه چیز طراوت و حیات تازه می بخشد. طولی نکشید که زمانی که پولس موعظه نمود بیش از یک نفر منجی را پذیرفتند و بدون واهمه ایمان آنان با خونشان مُهر گردید.DR 286.2

زندگی پولس درست تا آخرین ساعت از حقیقتی شهادت می داد که در کلامش در دومین رساله به قرنتیان آمده است: « زیرا خدایی که گفت تا نور از ظلمت درخشید، همان است که در دلهای ما درخشید تا نور معرفت ج ل خدا در چهره عیسی مسیح از ما بدرخشد. لیکن این خزینه ا را در ظروف خاکی داریم تا برتری قوّت از آن خدا باشد نه از جانب ما. در هرچیز زحمت کشیده، ولی در شکنجه نیستیم؛ متحیّر ولی مأیوس نی. تعاقب کرده شده، لیکن نه متروک؛ افکنده شده، ولی ه ک شده نی. ا پیوسته قتل عیسی خداوند را در جسد خود حمل میکنیم تا حیات عیسی هم در بدن ما ظاهر شود » )دوم قرنتیان : - ۱۰ (. او از خویشتن به اغنا ۴ ۶ نرسیده بود بلکه با حضور و مدد روح الهی که جانش را پر ساخته و هر اندیشه ای را تحت اراده مسیح آورده بود. واقعیت این بود که زندگی او الگوی بارزی از حقیقتی بود که او ادعا می کرد و قدرتی متقاعد کننده به موعظه و سلوکِ رفتار او می بخشید. نبی می گوید، « ای خداوند، صلح و آرامش کامل به آنهایی که در اندیشههای خود راسخاند و به تو توکّل دارند، عطا فرما » )اشعیا ۲: (. این آرامش خدادادی بود که بر چهره متجلی بود ٣ ۶ که توانست بسیاری از جان ها را برای انجیل جذب کند.DR 287.1

رسول به جائی بسی فراتر می نگریست، نه با تردید یا دلنگرانی، بلکه با امید خُرّم و انتظاری پر از اشتیاق. در حالی که در مکان شهادت ایستاد، برق شمشیر ج د یا سبزۀ زمین را ندید که با خونش گلگون خواهد شد؛ او ا به بالا و آسمان آبی آرام تابستانی و به بارگاه ابدی می نگریست. سخن او این بود: خدایا، تو تسلی و تقدیر من هستی. کِی تو را در آغوش گیرم؟ کِی می توانم ترا مشاهده نمایم بدون این که پرده ای تاریک بین ما حائل شده باشد؟DR 287.2

پولس همان فضای ملکوتی را در زندگی خود بر روی زمین حمل می کرد. تمامی کسانی که با او مرتبط بودند تاثیر ارتباط او با مسیح و همراهی با فرشتگان را حس می کردند. قدرت حقیقت در اینجا نهفته است. تاثیر ناخودآگاه و بی شائبۀ یک زندگی مقدس، متقاعد کننده ترین خطابه ای است که می تواند به خاطر مسیحیت موعظه شود. مباحثات گرچه غیرقابل پاسخ باشند، تنها می توانند ضدیت را تحریک کنند؛ ولی الگوی خدائی قدرتی دارد که هرگونه مقاومت در برابر آن ناممکن است.DR 287.3

در حالی که رسول دیدگاه خود را از مصایبی که نزدیک بود از دست داده بود، نگرانی عمیقی برای حواریون داشت که در آستانۀ ترک گفتن آنان بود که آیا بتوانند از عهدۀ تبعیض، نفرت و جفا بر بیایند. او با جد و جهد ت ش ا می کرد تا تعدادی از مسیحیانی که با او به جایگاه اعدام برده می شدند را، با تکرار وعده های ارزشمندی که برای کسانی داده شده بود، که به خاطر عدالت جفا می بینند، قوت قلب و دلگرمی ببخشد. او به آنان اطمینان داد که خداوند در مورد وعده هایی که به وفاداران و مشقت دیدگان خود داده، قصور نخواهد ورزید. آنان قیام نموده و خواهند درخشید؛ چرا که نور خداوند بر آنان خواهد درخشید. آنان جامه های زیبائی خویش را هنگامی که ج ل خدا آشکار شود، خواهند پوشید. برای مدت زمانی ممکن است تحت ا سنگینی وسوسه ها قرار گرفته و از آسایش زمینی بی بهره باشند؛ ولی باید با این جمله به خود دلگرمی بدهند که، می دانم که به چه کسی ایمان دارم. او می تواند آنچه را که به او سپرده ام را نگاه دارد. شب عتاب او به پایان خواهد رسید و صبح آرامش و کمال طلوع خواهد کرد.DR 288.1

فرمانده نجات برای آخرین نبرد بخاطر خادمان خویش آماده شده است. فدیه داده شده با قربانی مسیح، شسته شده با خون او، و ملبس به ردای عدالت او، پولس در خود شهادتی دارد که جان او در دید رهایی دهندۀ او ارزشمند است. زندگی او با مسیح در خدا مخفی شده است و او ترغیب شده است که آن کسی که بر مرگ ظفر یافت قادر است از آن چه که به او سپرده شده بود نگهداری کند. ذهن او به وعدۀ منجی چنگ می زند، « من او را در روز بازپسین زنده خواهم کرد » )یوحنا : ۰ (. اندیشه ها و ۴ ۶ امیدهای او بر بازگشت دوم خداوندش متمرکز بود. و در حینی که شمشیر جلاد فرود می آمد و مرگ بر جانِ آن که می رفت تا به شهادت نائل شود سایه می افکند، آخرین اندیشه های او تراوش می کرد که همانند فکر اولیه او در بیداری عظیمش بود، تا با حیات بخش خود که او را خوش آمد خواهد گفت با خوشی متبارک دیدار کند.DR 288.2

قریب به چند قرن از زمانی که پولس خونش را به عنوان شاهدی برای کلام خدا و برای شهادت دادن برای مسیح ریخت می گذرد. هیچ دست وفاداری برای نسل های آمده، آخرین صحنه های زندگی مرد مقدس را ثبت ننمود؛ ولی الهامِ داده شده برای ما مرگ شهادت گونۀ او را محفوظ نمود. همچون شیپوری که صدایش در طی تمامی اعصار طنین می اندازد، به هزاران شاهد برای مسیح دل و جرأت بخشید و در قلب های مصیبت دیدۀ هزاران نفر با ظفرمندی شادمانۀ خود طنین می اندازد که: « امّا من، وقت آن رسیده است که قربانی شوم و زمان رحلتم رسیده است. من در مسابقه نهایت کوشش خود را نمودهام و دوره خود را تمام نموده، ایمانم را حفظ کردهام. اکنون تاج پیروزی در انتظار من است، همان تاج نیکی مطلق که خداوند، یعنی آن داور عادل در روز بازپسین به من خواهد داد و آن را نه تنها به من، بلکه به همه آنانی که مشتاق ظهور او بودهاند، عنایت خواهد فرمود » )دوم تیموتائوس : - (. ۴ ۶ ۸DR 288.3