خیمه بر اساس دستورات خداوند ساخته شد. خداوند مردانی را انتخاب و به آنان بیش از توانایی های طبیعی صلاحیت داد تا استادانه ترین کار را انجام دهند. نه موسی و نه کارگران، به حال خود واگذارده نشدند تا طرح و عملیات ساخت را طراحی و برنامه ریزی کنند. خداوند، خود نقشه ها را طراحی و به موسی داد، با جهت ها و اندازه های خاص و شکل ها و مصالحی که باید مورد استفاده قرار گیرد، و هر قلم از لوازم و تجهیزاتی که قرار بود در آن قرار گرفته شود. او یک مدل کوچک از حرم مطهر آسمانی را به موسی نشان داد و به او فرمان داد تا همه چیز را طبق الگوئی که در کوه به او نشان داده شد بسازد. موسی همه جزئیات و راهنمائی ها را نوشت و برای با نفوذ ترین مردم خواند.DR 131.1

آنگاه خداوند مردم را ملزم ساخت تا پیشکش های اختیاری خود را بیاورند، تا برای او خیمه مقدسی بسازند، تا او در میان آنان ساکن گردد. « بعد همه مردم از حضور موسی رفتند. آنگاه تمام کسانی که مایل بودند، برای خداوند هدیه آوردند تا در خیمه مقدّس خداوند، برای وظایف مربوط به آن و لباسهای مقدّس به کار برده شوند. پس مرد و زن، با رضایت آمدند و حلقه، انگشتر، گوشواره، دستبند و هر قسم زیورالات طلا با خود آوردند و تقدیم خداوند کردند .”DR 131.2

تدارکات بزرگ و گرانبهایی لازم بود. مواد قیمتی و گرانبها باید جمع آوری می شدند. ولی خدا فقط هدایایی را قبول می کرد که اختیاری داده می شدند. وقف شدن برای کار خدا و از خودگذشتگی با تمامی دل، اولین لازمه آماده کردن مکانی برای خدا بودند. و در حالی که ساختمان حرم مطهر به پیش می رفت، و مردم هدایای خود را برای موسی می آوردند، او آنها را به کارگران ارائه می کرد. تمامی مردان حکیم که در کار نقش داشتند، هدایا را بررسی کرده و گفتند که هدایای آورده شده بیش از حد کفایت آورده شده است. و موسی به سراسر اردوگاه اع م کرده گفت، « مردان و زنان هیچ کاری دیگر ا برای هدایای قدس نکنند. پس قوم از آوردن باز داشته شدند .”DR 132.1

حُکم ها و مقررات

برای نسل های آینده ثبت گردید