حُکم ها و مقررات

موسی این حُکم ها و مقررات را از دهان خداوند نوشت در حالی که در کوه با او بود. اگر امت خدا از اصول ده فرمان اطاعت می کردند، به رهنمودهای ویژه ای که به موسی داده شد نیازی نبود، که در ارتباط با وظیفه آنان نسبت به خدا و به یکدیگر در کتابی نوشته شد. دستورالعمل های قاطع که خداوند به موسی در خصوص وظایف مردم نسبت به یکدیگر و نسبت به غریبه ها داده شد، نسخۀ ساده شدۀ ده فرمان بودند و به شیوه ای قطعی داده شدند که آنان به راه خطا نروند.DR 128.3

خداوند به موسی آموزه صریحی در خصوص آئین قربانی داد که با مرگ مسیح پایان می یافت. آئین و مناسک قربانی، پیش درآمدی از قربانی مسیح بود که بی عیب و نقص بود.DR 128.4

خداوند در ابتدا آئین قربانی را پس از سقوط آدم داد، که او به نسل های آینده خود آموخت. این آئین قبل از سیل و طوفان نوح به انحطاط کشیده شده بود و توسط کسانی که خود را از پیروان وفادار خداوند جدا کرده و در ساخت برج بابل دخیل گردیده بودند. آنان برای بتهای خود به عوض خدای آسمان ها قربانی می کردند. آنان قربانی هایی را پیشکش می کردند نه به خاطر اینکه به رهایی دهنده ایمان داشتند تا بیاید بلکه به خاطر این که خیال می کردند که باید با قربانی های بزرگ حیوانات بر مذبح های آلوده بت ها، آن ها را خشنود سازند. خرافی بودن، آنان را به کارهای عجیب و غریب سوق داده بود. آنان به مردم تعلیم داده بودند که هر چه قربانی ارزشمند تر باشد؛ بت های آنان خشنودتر خواهند شد، و کامیابی و ثروت قوم آنان بیشتر خواهد شد. بنابر این، آنان انسان را برای این بتهای بی احساس قربانی می کردند. آن قوم ها قوانین و مقرراتی داشتند که کردار مردم را کنترل می کرد که ظالمانه و بیش از حد افراطی بود. قوانین آنان توسط کسانی وضع شده بود که قلب آنها با فیض نرم نشده بود؛ و در حالی که از سبعانه ترین جنایت ها می گذشتند، ولی یک جرم کوچک، ظالمانه ترین مجازات را توسط کسانی که در اقتدار بودند در پی داشت.DR 129.1

موسی این را در مد نظر داشت و زمانی که به اسرائیل گفت، « طبق فرمان خداوند خدای خود، تمام قوانین او را به شما تعلیم دادهام. هنگامی که سرزمین را تسخیر کردید از آنها پیروی نمایید. اگر از آنها با دل و جان اطاعت کنید، نزد مردم در داشتن حکمت و بصیرت مشهور میشوید و چون مردم کشورهای دیگر این قوانین را بشنوند، خواهند گفت: این قوم بزرگ واقعاً دارای حکمت و بصیرت هستند. زیرا کدام قومی، هرقدر هم بزرگ باشد، مثل ما خدایی دارد که هر وقتی که به حضور او دعا کنند، به آنها نزدیک باشد و دعایشان را فوراً قبول فرماید؟ کدام ملّتی، هرقدر هم بزرگ باشد، قوانینی این چنین عادلانه که امروز به شما دادم، دارد؟ » )تثنیه : - (.۴ ۵ ۸DR 129.2