ستون های آتش

« بنیاسرائیل از سکّوت کوچ کردند و در ایتام در کنار صحرا اردو زدند. خداوند روزها در ستونی از ابر پیشاپیش آنها میرفت تا راه را به آنها نشان دهد و شبها در ستونی از آتش تا راه آنها را روشن کند تا آنها بتوانند شب و روز راه بروند. همیشه، روزها ستون ابر و شبها ستون آتش در جلوی آنها بود .”DR 105.1

خداوند می دانست که فلسطینیان از عبور آنان از سرزمین خود مخالفت خواهند کرد. آنها به بنی اسرائیل خواهند گفت، که آنان از اربابان مصری خود دزدی کرده و با آنان به جنگ خواهند پرداخت. بدین جهت خداوند با آوردن آنان از راه دریا، آشکار خواهد ساخت که او خدای دلسوز و همچنین خدای داوری و مجازات است. خداوند، موسی را آگاه ساخت که فرعون آنان را تعقیب خواهد کرد، و خداوند او را راهنمایی کرد تا در جائی در کنار دریا اردو بزنند. او به موسی گفت که او در مقابل فرعون و تمامی سپاهیانش ج ل خواهد یافت. اDR 105.2

چند روزی که عبرانیان از مصر بیرون رفته بودند، مصریان به فرعون گفتند که آنان فرار کرده اند و هرگز بازنخواهند گشت تا مجدداً به او خدمت کنند. و آنان ماتم گرفتند بخاطر این که به عبرانیان اجازه داده بودند تا مصر را ترک کنند. برای آنان ضرر هنگفتی بود تا از خدمات آنان محروم شوند و پشیمان شده بودند که چرا رضایت داده اند تا آنان بروند. با این وجود همه آنها از داوری های خدا مصیبت کشیده بودند، آنان با عصیانگری دائمی خود چنان سخت دل شده بودند که تصمیم گرفتند تا فرزندان اسرائیل را تعقیب کنند و با زور و اجبار آنان را به مصر بازگردانند. پادشاه، لشکر عظیمی را به همراه ششصد ارابه به همراه خود برد و به تعقیب آنان پرداخت و به آنان رسیدند در حالی که در کنار دریا اردو زده بودند.DR 105.3

« وقتی بنیاسرائیل دیدند که فرعون و لشکریانش به دنبال آنها میآیند ترسیدند و نزد خداوند فریاد کردند. آنها به موسی گفتند: « آیا در مصر قبر نبود که ما را به این بیابان آوردی تا اینجا بمیریم؟ ببین با بیرون آوردن ما از مصر چه کار کردی؟ آیا قبل از اینکه از مصر بیرون بیاییم به تو نگفتیم که بگذار در اینجا بمانیم و مصریها را خدمت کنیم؟ زیرا بهتر است در آنجا بَرده باشیم تا اینکه اینجا در بیابان بمیریم. موسی در جواب آنها گفت: «نترسید. بایستید و ببینید که خداوند امروز برای نجات شما چه میکند. شما هرگز دوباره مصریان را نخواهید دید. خداوند برای شما جنگ میکند و لازم نیست شما هیچ کاری بکنید .”DR 105.4

چقدر سریع اسرائیلیان نسبت به خدا بی اعتماد شده بودند! آنان شاهد تمامی داوری هایی بودند که بر مصر واقع شده بود ولی هنگامی که اعتماد آنان به خدا مورد آزمون قرار گرفت، آنان شکایت کردند، با وجود این که آنان نشانه های قدرت او را در رهایی شگفت انگیزشان دیده بودند. در عوضِ اعتماد به خدا در زمان ضرورت، آنان نزد موسی که وفادار بود گلایه کردند و او را از کلام بی ایمانی که در مصر ادا کرده بودند یادآوری کردند. آنان او را متهم کردند که باعث پریشان حالی هایشان شده است. او آنان را تشویق کرد تا به خدا اعتماد کنند و جلوی بروز بی ایمانی خود را بگیرند و آنگاه خواهند دید که خدا برایشان چه خواهد کرد. موسی با تمامی دل نزد خدا گریست تا امت برگزیده خود را رهایی بخشد.DR 106.1