63—هزاره

توجه من دوباره به زمین جلب شد. شریران نابود شده بودند و جسدهای آنان بر روی سطح زمین پراکنده بود. غضب خدا در آخرین هفت بلایا بر ساکنان زمین فرو افتاده بود و سبب شده بود تا از درد و لعن خداوند، زبان های خود را گاز بگیرند. شبانان کذاب هدفهای غضب خداوند بودند. چشمان آنان در گودی خود فرو رفته بود و زبان هایشان در کامشان فرو رفته بود در حالی که بر روی پاهای خود ایستاده بودند. پس از این که مقدسین با صدای خدا رهایی یافتند، جماعت شریر خشم خود را بر یکدیگر فرو ریختند. بنظر می رسید که خون در زمین جاری شده بود و جسد مردگان در اقصی نقاط پراکنده گردیده بود.DR 387.1

زمین به نظر بیابان خالی بود. شهرها و روستاها با زلزله لرزیده بودند و همچون توده ای بر هم ریخته بودند. کوه ها از جاهای خود حرکت کرده بودند، و حفره های بزرگی ایجاد شده بود. صخره ها بوسیله دریا درهم شکسته شده بودند یا بوسیله خودِ زمین از هم گسیخته بودند و درهمه جا پراکنده شده بودند. درختان بزرگ ریشه کن شده بودند و بر روی زمین پراکنده شده بودند. اینجا برای هزار سال خانه شیطان و فرشتگان شده بود. او در اینجا محبوس شده و در پهنه در هم شکسته زمین به این سو و آن سو می رفت و تاثیرات تجاوز به احکام خدا را می دید. برای هزار سال او می تواند از ثمره لعنتی که خود سبب آن شده بود بهره مند شود. DR 387.2

او که در زمین محدود شده، امتیاز یورش به سیاره های دیگر را ندارد، تا آنهایی را که در وسوسه و رنج سقوط نکرده اند بیازارد. در طی این زمان، شیطان به حد زیادی عذاب خواهد کشید. از زمان سقوط او، صفات اهریمنی او دائماً در کار بوده اند. ولی او از قدرت خود محروم خواهد بود و رها خواهد شد تا اعمال خود را از زمان سقوط بازبینی کند، و چشم انتظار آیندۀ وحشتناک باشد، وقتی که او باید برای تمامی کارهای اهریمنی خود که انجام داد رنج ببیند و برای تمامی گناهانی را که او مسبب ارتکاب آنها شده مجازات شود.DR 388.1

صدای پیروزی را از فرشتگان و از رهایی یافتگان مقدس شنیدم که مانند صدای ده ها هزار ساز موسیقی بود، بخاطر این که بیش از این توسط شیطان وسوسه نخواهند شد و آزار نخواهند دید و بخاطر این که ساکنین جهان های دیگر از حضور او و وسوسه هایش در امان خواهند بود.DR 388.2

آنگاه سریرها را دیدم و عیسی و مقدسین رهایی یافته را که بر آن ها نشسته اند و مقدسین همانند پادشاهان و کاهنان برای خدا حکمرانی می کنند. مسیح در اتحاد با امت خویش، بدکاران مرده را داوری می کند و کتاب اعمال آنها را با کلام خدا مقایسه می کند و هر موردی را بر اساس کردار آن ارزیابی می کند. آنگاه حدی را که بدکاران باید عذاب ببینند را طبق اعمالشان پیمانه می کنند؛ که نامهایشان بر روی کتاب مرگ نوشته شده است. شیطان و فرشتگانش نیز توسط عیسی و مقدسین داوری می شوند. مجازات شیطان بسی عظیم تر از تمامی کسانی بود که او فریب داده بود. عذاب او بسی وحشتناک تراز آنان بود که هیچ مقایسه ای با آن نمی توان کرد. پس از این که تمامی کسانی که او فریب داده بود مجازات شدند، شیطان همچنان باید زنده می ماند و مدت طولانی تری عذاب می کشید.DR 388.3

پس از این که داوری شریران مرده تمام شد، در پایان هزار سال، عیسی شهر را ترک نمود و مقدسین و فرشتگان ملتزم او را دنبال نمودند. عیسی بر روی کوه بزرگی پائین آمد که به محض این که پاهایش بر آن نشست، از هم گسیخت و به دشتی بزرگ تبدیل شد. آنگاه به بالا نگاه کردیم و شهری عظیم و زیبا را دیدیم، که دوازده پایه و دوازده دروازه داشت، سه دروازه در هر ضلع، و فرشته ای در هر دروازه. ما فریاد بر آوردیم، « شهر! شهر بزرگ! از سوی خدا از آسمان نازل می شود! » و در شکوه و جلال خیره کننده خود پائین آمده و در دشت پهناور که عیسی برای آن آماده کرده بود فرود آمد. DR 388.4