طلیعۀ صبح اصلاحات

قرن چهاردهم در انگلستان، آغازِ « طلیعۀ صبح اصلاحات » بود. جان ویکلیف (John Wycliffe )، پیشگام اصلاحات بود، نه تنها برای انگلستان، بلکه برای تمام دنیای مسیحیت. او پیشگام مکتب پیوریتن ها (Puritans)بود؛ دوران او مانند قطعه زمینی سرسبز و خُرّم در میان بیابان بود. ]پیوریتن ها پروتستان های هوادار ساده سازی مراسم و زندگی کلیسایی و رهیدن از زیر یوغ سختگیری های مذهبی کلیسای کاتولیک روم بودند[.DR 306.2

خداوند شایسته دید تا کار اصلاحات را به کسی بسپارد که توانایی فکری او به کارهای او ویژگی و منزلت بخشد. این صدای اهانت و تحقیر را خاموش کرد و متخاصمان حقیقت را از مبادرت به بی اعتبار ساختن انگیزه های او با به سخره گیری جاهلانۀ دفاعیۀ او مهار ساخت. هنگامی که ویکلیف در مدارس به خوبی درس هایش را فرا گرفت، مطالعۀ کلام را آغاز نمود. او در کلام این گونه یافت که قب به دنبال بیهودگی بوده است. در اینجا برنامۀ ا نجات برای او آشکار گردید و مسیح را به عنوان تنها مدافع بشر یافت. او دید که کلیسای روم مسیرهای کتاب مقدسی را به خاطر سنت های بشری رها کرده است. او خود را در خدمت به مسیح وقف نمود و مصمم شد تا حقایقی را که کشف نموده اع م نماید. اDR 306.3

بزرگترین کار زندگی او ترجمۀ کلام به زبان انگلیسی بود. این اولین ترجمۀ انگلیسی بود که تا آن زمان انجام شده بود. هنر چاپ همچنان ناشناخته بود، و کار آهستۀ تکثیر خسته کننده بود؛ با این وجود این کار انجام شد، و مردم انگلستان کتاب مقدس را به زبان خود دریافت نمودند. از این رو نور کلام خدا تابیدن گرفت و پرتوهای آن تاریکی را زدود. دستی الهی راه را برای اصلاحات بزرگ هموار می ساخت.DR 307.1

درخواست از انسان ها برای تعقل، ایشان را از تسلیم شدن در برابر تعصبات سیستم پاپ، به خود آورد. کلام مقدس توسط طبقۀ اجتماعی بالاتر با علاقه پذیرفته شد که در آن زمان از دانش تحریر برخوردار بودند. ویکلیف اینک به ایدۀ مکتب پروتستانتیزم اندیشید که رستگاری از طریق ایمان به مسیح و مصون از خطا بودن کلام بود. بسیاری از کشیشان در نشر کتاب مقدس به او پیوستند و انجیل را موعظه کردند؛ و تاثیر این کارها و نوشته های ویکلیف چنان زیاد بود که این عقیدۀ تازه توسط نیمی از مردم انگلستان پذیرفته شد. پادشاهیِ ظلمت به لرزه در آمد. ت ش های دشمنان او برای متوقف ساختن ا کار او و نابود ساختن زندگی او توفیقی به همراه نداشت، و او با آرامش در سن شصت و یک سالگی در منبر خدمت جان سپرد.DR 307.2