36—مرگ استیفان

این فصل بر اساس کتاب اعمال رسولان باب ۶ آیه ۸ تا باب ۷ آیه ۶۰ تدوین گردیده است.

استیفان در امور خدا بسیار فعال بود و ایمان خود را شجاعانه تصریح می کرد. « تعدادی از اعضای کنیسه ای به نام کنیسه )آزادگان( مرکب از قیروانیان و اسکندریان و همچنین اهالی قیلیقیه و استان آسیا پیش آمدند و با استیفان به مباحثه پرداختند. امّا استیفان چنان با حکمت و قدرت روح سخن می گفت که آنها نتوانستند در برابرش مقاومت نمایند ». این شاگردانِ معلمانِ یهودیِ بزرگ، اطمینان حاصل کرده بودند که در مباحثه عمومی می توانند بر استیفان غالب شوند، بخاطر این که بر این فرض بودند که او فردی تحصیل نکرده و بی سواد است. ولی او نه تنها با قدرت روح القدس سخن گفت، بلکه برای تمامی آن توده عظیم آشکار بود که او نیز شاگرد نبوت هاست و در تمامی امور فقهی فردی فاضل و آموخته است. او با توانائی از حقایقی که حامی آن بود دفاع کرد و بطور قاطع حریفان خود را شکست داد.DR 235.1

کاهنان و حاکمانی که شاهد این آشکارسازی شگفت انگیز قدرت بودند و به منظور معاضدت با استیفان شرکت جسته بودند، از تلخیِ نفرت پُر شدند. آنان در عوضِ تسلیم شدن در برابر شواهد محرز و محکمی که او ارائه نمود، مصمم شدند تا صدای وی را با کشتن او خاموش کنند.DR 235.2

بنابراین آنان استیفان را دستگیر کرده و برای محاکمه به شورای عالی یهود سنهدریان بردند. فقهای یهود از اطراف به هدف اثبات اشتباه مباحثات متهم فراخوانده شدند. شائول که خود را به عنوان مخالف غیور اصول و عقاید مسیح اع م کرده بود، و جفا دهندۀ تمامی کسانی ا بود که به او ایمان داشتند نیز در آنجا حضور داشت. این فقها، ضدیت با استیفان را رهبری نمودند. او فصاحت و منطق معلمان یهودی را در این قضیه آورد و مردم را متقاعد ساخت که استیفان عقاید خطرناک و موهومی را موعظه می کند.DR 236.1

ولی شائول متوجه شد که استیفان همچون خودش فردی بسیار آموخته و فاضل است و او کسی است که درک کاملی از هدف خداوند در انتشار انجیل به قوم های دیگر دارد. او به خدای ابراهیم، اسحاق و یعقوب ایمان داشت و کاملاً از امتیاز یهودیان آگاه بود؛ ولی ایمان او وسیع بود و می دانست که وقت آن فرا رسیده است که ایمانداران واقعی فقط در معابدی که ساختۀ دست بشر است عبادت نکنند؛ بلکه در سراسر جهان، انسان ها می توانند خدا را در روح و در حقیقت پرستش نمایند. پرده از چشمان استیفان افتاد و او تا به انتها را تشخیص داد که با مرگ مسیح منسوخ گردیده بود.DR 236.2

کاهنان و حاکمان نتوانستند بر حکمت حلیمانه و زلال او چیره شوند، گرچه آنان در ضدیت خود شدت داشتند. آنان مصمم شده بودند تا الگوئی از استیفان بسازند و در حالی که از نفرت انتقام جویانۀ خود خرسند بودند، از طریق ترس و ارعاب، دیگران را از قبول کردن عقیده او ممنوع می کردند.DR 236.3

در حالی که استیفان رو در روی قاضیانِ تندمزاج ایستاده بود، تا جوابگوی جرم ارتداد باشد، پرتوی مقدس بر سیمای او درخشید. « در این هنگام تمامی اعضای شورا که به استیفان خیره شده بودند، مشاهده کردند که صورت او مانند صورت یک فرشته میدرخشد ». بسیاری از افرادی که چهرۀ درخشان استیفان را مشاهده کرده بودند به خود لرزیدند و صورت های خود را پوشاندند، ولی بی ایمانانِ سر سخت و متعصب اص ا تکان نخوردند.DR 236.4