آشکارسازی خدا با ابهتی عظیم

« و واقع شد در روز سوم به وقت طلوع صبح، که رعدها و برقها و ابر غلیظ بر کوه پدید آمد، و آواز کَرِنّای بسیار سخت، بطوری که تمامی قوم که در لشکرگاه بودند، بلرزیدند ». فوج فرشتگان که در محضر الهی حضور داشتند، مردم را با صدایی که به شیپور شبیه بود احضار نمودند که صدایش بلند تر و بلندتر شد تا این که تمامی زمین به لرزه افتاد .”DR 121.1

« و موسی قوم را برای ملاقات با خدا از لشکرگاه بیرون آورد، و در پایان کوه ایستادند. و تمامی کوه سینا را دود فرو گرفت، زیرا خداوند در آتش بر آن نزول کرد، و دودش مثل دود کورهای بالا میشد، و تمامی کوه سخت متزلزل گردید ». اعلی علیین، در میان ابری به همراه فرشتگان در رکاب، پائین آمد که همچون شعله های آتش به نظر می رسید.DR 121.2

« و چون آواز کَرِنّا زیاده و زیاده سخت نواخته میشد، موسی سخن گفت، و خدا او را به زبان جواب داد. و خداوند بر کوه سینا بر قله کوه نازل شد، و خداوند موسی را به قلۀ کوه خواند، و موسی بالا رفت. و خداوند به موسی گفت: «پایین برو و قوم را قدغن نما، مبادا نزد خداوند برای نظر کردن، از حد تجاوز نمایند، که بسیاری از ایشان ه ک خواهند شد. و کَهَنِه نیز که نزد خداوند میآیند، خویشتن را تقدیس نمایند، مبادا خداوند بر ایشان هجوم آورد .»DR 121.3

بدین جهت، خداوند در شکوهی پر هیبت، از کوه سینا درباره احکام خویش سخن گفت، باشد که مردم ایمان آورند. آنگاه احکام خویش را به همراه جلوه هایی از اقتدار عرش برین ارزانی داشت، باشد که بدانند که او تنها خدای زندۀ حقیقی است. موسی اجازه نیافت تا در ابر ج ل الهی وارد ا شود، ولی تنها نزدیک گشته و وارد تاریکی ظلمانی شد که آنرا احاطه کرده بود. و او مابین خداوند و مردم ایستاد.DR 121.4