بلایا

معجزه ای که به واسطه آن عصا تبدیل به مار شد و رودخانه به خون مبدل گردید، قلب سنگی فرعون را تحت تاثیر قرار نداد، بلکه تنها موجب افزایش نفرت او نسبت به اسرائیلیان گردید. کار جادوگران باعث شد تا باور کند که این معجزات بواسطۀ جادوگری انجام شده ولی او قرائن و شواهد فراوانی داشت مبنی بر این که ادعای جادو بودن معجزات کذب است، در هنگامی که قورباغه ها از صحنه حذف و برداشته شدند.DR 100.4

جادوگران حتی نمی توانستند یک پشه به وجود بیاورند. خداوند به آنان اجازه نداد که حتی در اندیشه خود تدبیر کنند که چگونه با جادوگری پشه خلق کنند. او تمامی عذر و بهانه های بی ایمانی را از فرعون گرفت. خداوند حتی جادوگران را وادار نمود تا بگویند، « این انگشت خدا بود .”DR 101.1

بلای بعدی بلای هجوم انبوه مگس ها بود. این مگس ها از نوعی نبود که در فصلی از سال ما را آزار می دهند، بلکه مگس هایی بودند که بر سرزمین مصر نازل شدند که بزرگ جثه و زهرآگین بودند. نیش آنان برای انسان و بهایم بسیار دردناک بود. خداوند قوم خود را از مصریان جدا ساخته بود و مگس ها در سراسر نواحی، آنان را نیازردند.DR 101.2

سپس خداوند ب ی طاعون را بر دام های آنان نازل ساخت و همزمان ا چارپایان عبرانیان از ب محفوظ ماندند که حتی یکی از آن ها نمرد. ب ی ا ا دیگر، ب ی دُمل بر انسانها و بهایم بود و جادوگران نتوانستند از آن ب خود را ا ا مصون نگاه دارند. بعد خداوند ب ی تگرگ که با آتش عجین بود را به همراه ا رعد و برق فرستاد. برای هر ب پیش از این که نازل شود زمانی داده شده بود ا که آنان نگویند که ب بطور اتفاقی نازل شده است. خداوند به مصریان نشان ا داده بود که تمامی زمین تحت فرمان خدای عبرانیان است — و آن تندر، تگرگ و طوفان مطیع صدا و فرمان اوست. فرعون، آن پادشاه متکبر یک بار پرسیده بود، « خداوند کیست که من باید به سخنان او گوش بدهم؟ ». او خود را حقیر ساخته و گفت، « من گناه ورزیده ام ... خدا عادل است و من و مردمم بدکار هستیم ». او به موسی التماس کرد تا نزد خداوند شفاعت و میانجیگری کند تا آن رعد و برق سهمگین پایان یابد.DR 101.3

خداوند پس از آن ب ی سهمگین ملخ ها را نازل کرد. پادشاه در عوض ا تسلیم شدن در برابر خدا، بلایا را انتخاب کرد. او بدون احساس پشیمانی مشاهده کرد که کل قلمرو پادشاهیش تحتِ معجزاتِ این داوری های دهشتناک است. آنگاه خداوند تاریکی را بر مصر نازل کرد. مردم نه تنها از نور محروم شده بودند، بلکه هوا بسیار فشرده و توانفرسا شده بود به حدی که نفس کشیدن مشکل شده بود؛ با این حال عبرانیان از هوای خالص و نور در مسکن های خویش بهره مند بودند.DR 101.4

یکی از وحشتناک ترین بلایایی که بر مصر نازل شد، شدیدتر از تمامی بلایای قبل بود. پادشاه و کاهنان بت پرست او، از آخرین درخواست موسی سر باز زده بودند و مردم خواسته بودند که به عبرانیان اجازه داده شود تا مصر را ترک گویند. موسی ماهیت و تاثیر آخرین ب را برای فرعون و مردم مصر و همچنین ا اسرائیلیان ذکر کرد. در آن شب، که برای مصریان بسیار دهشتناک بود و برای قوم خدا بسیار پرج ل بود، آئین پر شکوه پِسَح بنیان نهاده شد. اDR 101.5

برای پادشاه مصر و برای مردم متکبر و بت پرست بسیار سخت بود تا تسلیم خواسته های خدای آسمان بشوند. پادشاه مصر بسیار با تاخیر تسلیم خدا شد. در حالی که تحت مصیبت اندوهباری می افتادند، او کمی تسلیم می شد ولی هنگامی که مصیبت برداشته می شد، او تمامی چیزهایی را که اعطا کرده بود، پس می گرفت. از این رو، بلایی پس از ب ی دیگر بر مصر نازل ا می گشت و او کمتر خود را بواسطۀ تنبیه و غضب الهی تسلیم می نمود. پادشاه حتی پس از این که مصر ویران شده بود در گردنکشی خود مداومت می ورزید.DR 102.1

موسی و هارون ماهیت و تاثیر هر یک از بلایا را که پس از هر بار اجازه خروج ندادن به اسرائیلیان نازل می شد را برای او نقل می کردند. هر بار پس از اینکه به او گفته می شد، بلایا دقیقاً نازل می شد؛ با این حال او تسلیم نمی شد. ابتدا، او تنها به آنان اجازه می داد تا در سرزمین مصر برای خداوند قربانی بگذرانند؛ آنگاه پس از این که مصر به غضب خدا دچار می شد، او اجازه می داد تا تنها مردان بروند. پس از این که مصر تقریباً با ب ی ملخ ها ا ویران شد، آنگاه او اجازه داد تا زن ها و بچه ها نیز بروند ولی اجازه نمی داد تا دام هایشان را با خود ببرند. آنگاه موسی به پادشاه گفت که فرشته خدا نخستزاده آنان را خواهد کشت.DR 102.2

هر بلایی که نازل شد با فاصله زمانی کمتر ولی شدید تر بود و این سهمگین تر از هر یک از بلایای پیشین بود. ولی پادشاهِ مغرور به شدت خشمگین شده بود و خود را فروتن نساخت. و هنگامی که مصریان دیدند که در آن شب خوفناک، اسرائیلیان در میان خود آمادگی و تدارک عظیمی ترتیب داده بودند، آنان نشانه خون را که بر چارچوب درب هایشان نقش بسته بود را استهزاء کردند. DR 102.3