Izaak wierzy Bogu

Izaak, wychowany w bezgranicznym posłuszeństwie ojcu, kochał, poważał i wierzył w Boga swego ojca. Gdyby chciał, mógłby się ojcu sprzeciwić, jednak objął go i uścisnął serdecznie, pozwolił się związać i położyć na drwa. A gdy ojciec podniósł nóż, by przebić syna, anioł Boży śledzący wierność, jaką Abraham okazał w drodze na górę Moria, zawołał: “Abrahamie! Abrahamie! A on rzekł: Otom ja. I rzekł: Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic, bo teraz wiem, że boisz się Boga, gdyż nie wzbraniałeś się ofiarować mi jedynego syna swego. A gdy Abraham podniósł oczy, ujrzał za sobą barana, który rogami uwikłał się w krzakach. Poszedł tedy Abraham, a wziąwszy barana, złożył go na całopalenie zamiast syna swego”. 1 Mojżeszowa 22,11-13.HZ 50.4

Tym razem Abraham zwycięsko wyszedł z próby i wypełnił wyłom, jaki w ufności do Boga spowodował związek z Hagar. Gdy Abraham okazał swoją wiarę i całkowite zaufanie, Bóg ponowił obietnicę: “Potem zawołał anioł Pański powtórnie z nieba na Abrahama, mówiąc: Przysięgałem na siebie samego, mówi Pan: Ponieważ to uczyniłeś i nie wzbraniałeś się ofiarować mi jedynego syna swego, będę ci błogosławił obficie i rozmnożę tak licznie potomstwo twoje jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza, a potomkowie twoi zdobędą grody nieprzyjaciół swoich, i w potomstwie twoim błogosławione będą wszystkie narody ziemi za to, że słuchałeś głosu mego”. 1 Mojżeszowa 22,15-18.HZ 50.5