Nauki z życia Jakuba

Jakub i Ezaw symbolizują dwie grupy ludzi: sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Lęk Jakuba przed nadciągającym Ezawem z czterystu mężami wyraża obawę sprawiedliwych w obliczu wyroku, jaki ich spotka tuż przed powtórnym przyjściem Chrystusa. Gdy niesprawiedliwi ich otoczą, sprawiedliwi, pełni trwogi jak Jakub, nie będą widzieli możliwości uratowania życia. Przed Jakubem stanął anioł. Jakub uchwycił się go i mocował z nim całą noc. Podobnie w czasie trwogi i trudności sprawiedliwi będą w modlitwie walczyć z Bogiem — tak jak Jakub. W swym nieszczęściu Jakub modlił się całą noc o wybawienie z ręki Ezawa. Przejęci trwogą sprawiedliwi będą we dnie i w nocy wołać do Boga o wybawienie z rąk niepokojących ich grzeszników.HZ 58.6

Jakub wyznał Bogu swoją nicość: “Niegodny jestem wszystkich dowodów łaski i wszystkich objawów wierności, jakie okazałeś słudze twemu”. 1 Mojżeszowa 32,10. Sprawiedliwi w nieszczęściu głęboko odczują swą nieprawość, przyznają się do niej ze łzami i podobnie jak Jakub powoływać się będą na obietnice Boże w Jezusie, dane takim właśnie bezradnym, pokutującym grzesznikom.HZ 59.1

Jakub w nieszczęściu uchwycił się mocno anioła i nie chciał go puścić. Gdy ze łzami wypowiadał swe prośby, anioł przypominał mu jego dawne postępki i usiłował wymknąć się Jakubowi, aby go doświadczyć i wypróbować. Tak też sprawiedliwi będą w czasie trwogi doświadczani, aby okazało się, jak są wytrwali i jak silna jest ich wiara w moc Bożą, która jedynie może wybawić.HZ 59.2

Jakub nie dał się odwieść od raz powziętego postanowienia. Wiedział, że Bóg jest miłosierny, więc odwoływał się do Jego łaski. Wskazywał na swoje przeszłe troski, pokutę i gorąco nalegał na wybawienie z ręki Ezawa. W ten sposób prosił całą noc. Czyniąc przegląd swych przewinień, wpadł w rozpacz. Wiedział jedno: albo otrzyma od Boga pomoc, albo zginie. Trzymał mocno anioła i w śmiertelnej trwodze powtarzał swe prośby z wytrwałością prowadzącą do zwycięstwa.HZ 59.3

Tak samo dziać się będzie ze sprawiedliwymi. Gdy przypomną sobie minione lata, ogarnie ich beznadziejność. Gdy uświadomią sobie, że walka idzie o życie lub śmierć, będą gorliwie wołać do Boga i wzywać Go, przypominając Mu przebyte smutki i szczerą pokutę za rozliczne grzechy, będą powoływać się na obietnicę: “Chyba że cię poddadzą pod moją ochronę, zawrą ze mną pokój; niech zawrą ze mną pokój”. Izajasza 27,5. W ten sposób we dnie i w nocy będą wysyłane usilne prośby do Boga w niebie. Pan nie wysłuchałby modlitw Jakuba i nie uratowałby w swym miłosierdziu jego życia, gdyby Jakub nie pokutował wcześniej za przestępstwa, których się dopuścił, aby podstępem zdobyć błogosławieństwo rodzicielskie.HZ 59.4

Podobnie jak Jakub sprawiedliwi objawią niezachwianą wiarę i wytrwałość, których Bóg nie odrzuci. Będą rozumieli swój upadek, nie będą mieli do wyznania żadnych ukrytych przestępstw. Gdyby w przystępie trwogi i strachu stanęły przed nimi jeszcze jakieś niewyznane i nieodpokutowane grzechy, przytłoczyłaby ich świadomość upadku. Rozpacz odebrałaby gorącą wiarę i nie starczyłoby śmiałości, by tak usilnie błagać Boga o wybawienie. Drogocenne chwile upływałyby na wyznawaniu ukrytych grzechów i opłakiwaniu beznadziejnego stanu.HZ 59.5

Okres próby jest czasem udzielanym wszystkim w celu przygotowania się na dzień Pański. Jeżeli ktoś zaniedba przygotowań i nie będzie zważał na dawane w tym czasie przestrogi, nie będzie miał wymówki. Wytrwała walka Jakuba z aniołem powinna być przykładem dla wszystkich chrześcijan. Tylko wytrwałość i zdecydowanie pozwoliły Jakubowi zwyciężyć.HZ 60.1

Niech wszyscy, którzy podobnie jak Jakub pragną błogosławieństwa Bożego, tak jak on uchwycą się obietnicy i okażą taką samą stanowczość i wytrwałość, a zwyciężą, tak jak zwyciężył Jakub.HZ 60.2

Wielu pozornie wierzących ma dlatego tak mało wiary i poczucia odpowiedzialności, ponieważ lekceważy sprawy duchowe. Ludzie ci nie czynią żadnych wysiłków, nie ćwiczą się w samozaparciu, w długich i gorliwych modlitwach nie walczą z Bogiem o błogosławieństwo, dlatego też go nie dostają. Do wiary mającej przetrwać okres próby już teraz musimy codziennie się wprawiać. Ci, którzy nie starają się wyrobić w sobie silnej wiary, nie będą przygotowani, by wytrwać w czasie doświadczenia.HZ 60.3