บิดามารดาต้องมีความเห็นสอดคล้องต้องกัน

เด็ก ๆ มีธรรมชาติที่อ่อนไหว และมีจิตใจที่ประกอบ ด้วยความรัก บิดามารดาสามารถจะทำให้เด็กพอใจหรือไม่ มีความสุขได้ง่าย ถ้ามารดาแสดงความรักใคร่เมตตาบุตร และพูดจาปราศัยกับบุตรด้วยถ้อยคำอ่อนหวาน บุตรก็จะรัก ใคร่สนิทสนมกับมารดา การแสดงความดุร้ายเกรี้ยวกราด ต่อบุตรเป็นความผิดอย่างร้ายแรงแต่บิดามารดาก็ต้องอบรม สั่งสอน และปกครองบุตรให้มีระเบียบวินัยอันดี เมื่อท่าน สั่งสอนบุตร จงพูดกับบุตรอย่างอ่อนโยน และด้วยอารมณ์ ที่สงบเยือกเย็น จงพินิจพิจารณาให้รอบคอบไม่ว่าท่านจะ ทำอะไร ๆ ที่เกี่ยวกับบุตร จงสอนบุตรอย่างตรงไปตรงมา และคอยระมัดระวังไม่ให้เขาหลีกเลี่ยงไปจากคำสั่งสอน ของท่านCChTh 261.2

บิดามารดาไม่ควรลืมชีวิตในวัยเด็กของตน เขายังจำ ได้ว่าในเวลาที่เขายังเด็กเขาปรารถนาจะได้รับความรักและ ความเห็นอกเห็นใจจากผู้ใหญ่ และเขาไม่มีความสุขเมื่อถูก ติเตียนหรือถูกดุ บิดามารดาควรมีความรู้สึกและเข้าใจว่า บุตรของตนต้องการอะไร แต่บิดามารดาต้องอบรมสั่งสอน บุตรให้เชื่อฟังคำ และต้องมีใจหนักแน่น และแสดงความ รักใคร่เมตตาต่อบุตร เมื่อบิดามารดาสั่งให้บุตรทำอะไร บุตรควรจะทำตามโดยไม่มีข้อโต้แย้งCChTh 262.1

การปกครองอย่างไม่มีระเบียบในครอบครัว ย่อมนำ ผลร้ายมาสู่เด็ก ๆ มีผู้ถามบ่อย ๆ ว่าเหตุไรบุตรของบิดา มารดาที่เคร่งครัดในศาสนา จึงเป็นคนดื้อดึงเอาแต่ใจตัว และไม่ยอมเชื่อฟังคำ? สาเหตุที่เป็นเช่นนี้ย่อมเนื่องมาจาก การอบรมสั่งสอนภายในครอบครัวCChTh 262.2

ถ้าหากบิดามารดามีความเห็นไม่ลงรอยกัน อย่าทะ- เลาะหรือทุ่มเถียงกันเมื่ออยู่ต่อหน้าบุตร ขอให้บิดามารดา ปรับความเข้าใจกันให้ดีเสียก่อน แล้วจึงค่อยอบรมสั่งสอน บุตรต่อไปCChTh 263.1

ถ้าบิดามารดาร่วมใจกันในการอบรมสั่งสอนบุตร บุตรก็จะเข้าใจว่าบิดามารดาต้องการให้เขาประพฤติอย่างไร แต่ถ้าบิดาแสดงด้วยคำพูด หรือการมองดูว่าเขาไม่เห็นชอบ ด้วยในการที่มารดาอบรมสั่งสอนบุตร ถ้าเขารู้สึกว่ามารดา วางระเบียบเคร่งครัดเกินไป และคิดว่าเขาต้องตามใจบุตร เพื่อชดใช้การที่มารดาเคร่งครัดต่อบุตร บุตรของเขาก็จะ เสียไป ในไม่ช้าบุตรก็จะทราบว่า เขาสามารถทำอะไร ๆ ตามใจชอบได้ บิดามารดาที่ทำความผิดบาปเช่นนี้ต่อบุตร จะต้องรับผิดชอบในการที่จิตวิญญาณของบุตรเหล่านั้นต้อง ถึงซึ่งความพินาศCChTh 263.2

บิดามารดาควรฝึกหัดตัวเองให้รู้จักบังคับใจแล้ว เขา จึงจะสามารถปกครองบุตรได้ดียิ่งขึ้น ทุกๆครั้งที่บิดามารดา ไม่มีความบังคับตัวเอง และพูดหรือกระทำสิ่ง ๆ ใด ๆ ด้วย อารมณ์อันร้อนแรงเขาก็ได้กระทำผิดบาปต่อพระเจ้า บิดา มารดาควรพูดชี้แจงเหตุผลให้บุตรเข้าใจว่าเขาได้กระทำผิด บาปอย่างไร และจงชี้แจงให้บุตรทราบว่า เขามิได้ทำผิด บาปต่อบิดามารดาเท่านั้น แต่ทำผิดบาปต่อพระเจ้า ด้วย อารมณ์ที่สงบเยือกเย็นและด้วยจิตใจที่เต็มด้วยความเมตตา สงสาร และความเศร้าโศกในการที่บุตรของท่านได้ทำผิด จงอธิษฐานกับบุตรก่อนที่จะอบรมสั่งสอน ให้เขากลับประ พฤติดี การที่ท่านปรับปรุงแก้ไขสิ่งที่บุตรของท่านทำผิดจะ ไม่ทำให้เขาเกลียดชังท่าน เขาจะรักท่านและจะเห็นว่าท่าน มิได้ลงโทษเขาเพราะเขาได้ทำให้ท่านเดือดเนื้อร้อนใจหรือ เพราะท่านต้องการจะระบายอารมณ์อันขุ่นมัวของท่านโดย การลงโทษเขา แต่ท่านลงโทษเขาเพื่ออบรมสั่งสอนเขาให้ เป็นคนดี เพื่อเขาจะไม่เติบโตขึ้นเป็นคนที่มีความผิดบาปCChTh 263.3