मध्यस्थी नाही परंतु ख्रिस्ताशी दालन वळण

प्रत्येक मनुष्याचा जिओव्हाना करीत किव्हा मरण करीत निकाल झालेला असेल ख्रिस्ताने त्यांचा लोकं करीत प्रायश्चित्त केले असेल व त्याचा पातके पासून टाकली वासंतिल त्यांच्या प्रजेची संख्या पूर्ण झाली असेल. -जेव्हा तो स्वर्गीय पवित्र स्थान सोडील तेव्हा पृथ्वी वरील रहिवाश्याना अंधार ग्रासून टाकेल. त्या भयंकर वेळी धार्मिकांना पवित्र देवासमोर मध्यस्थ विना राहावे लागेल. -द ग्रेट काँट्रॅव्हर्सी ६१३ (१९११).LDEMar 151.1

या भयंकर प्रसंगी देवाला त्यांचा लोकांचा विसर पडेलका? झारी शत्रू त्यांना तुरुंगात दंबु शकेल तरी अंधार कोठडीच्या भिंती त्यांच्या यानंतर आत्म्या च्या ख्रीस्थाशी संबंध तोडू शकणार नाहीत. त्यांचे प्रत्येक अशक्त पण व काम कुवत अशक्त पण जो आपण पाहतो त्याच्यावर येणाऱ्या प्रत्येक संकटाची जवळ पुरेपूर जाणीव आहे तो ख्रिस्त पृथ्वीच्या सर्व सत्ता हुन अधिक समर्थशाली आहे. मानून एकाकी अंधार कोठड्यातही देवदूत स्वर्ग पासून प्रकाश व मनशांती देवून त्यांच्या कडे येतील. तुरुंग जणू राजमहाल बनेल. कारण वनवासात अति संरुध्ध असणारे तेथे राहत असतील व जसे फिलिपाईच्या अंधार कोठडीत मध्य रात्रीत पैल व सील यांनी प्रार्थना व सुटी गायन केली अश्या प्रकारे त्या नैराश्य जंय भिंती स्वर्गीय प्रकाशाने प्रकाशित होतील.- द ग्रेट काँट्रॅव्हर्सी ६२६, ६२७(१९११).LDEMar 151.2

जर माणसे स्वर्गीय दृष्टीने पाहू शकतील तर ख्रिस्टच्या धीराचा शब्द पल्ल्याचा भवती सामर्थ्याच्या प्रबळ असणाऱ्या देवदूताच्या टोळ्या त्यांच्या रक्षण करीत तैयारीत असलेल्या दिसतील. देवदुतानी ममता पूर्वक त्यांचे दुःख पहिले आहे व त्यांच्या प्रार्थना ऐकल्या आहेत. आपल्याला गरज असेल अगदी त्याच वेळी आपला अति प्रिय उध्दारक आपल्याला मदद पाठविलं. - द ग्रेट काँट्रॅव्हर्सी ६३०,६३३ (१९११).LDEMar 151.3

स्वर्गीय गौरवाची कल्पना देणे हे कोना हि मनुष्याला अशक्य आहे. कारण छळवणुकी चे प्रकार वर्म वर धाडून येण्या मुले भूतकाळामध्ये ते मिसळून गेले असतील. ते देवाच्या असणं पासून येणार्यप्रकाशया मध्ये चालतात. अर्थात स्वर्गीय दूत स्वर्ग आणि देवाचे लोक यांच्या मध्ये ठेवून वासंतिक. संकट कला मध्ये असे संकट येईल कि राष्ट झाल्या पासून असे कधीच धाडले नव्हते अश्या वेळी देवाचे लोक स्थिर राहतील कारण ते देवाचे निवडलेले असतील. सैतान आणि त्यांची अनुयायी त्यांचा नाश करू शकणार नाही. - टेस्टिमोनिसे फॉर थे चर्च ९:१६ , १७ (१९०९).LDEMar 151.4